JERZY ZIĘTEK KONTEKSTY KARIERY W KOMUNISTYCZNYM PAŃSTWIE

AUTOR:

Adam Dziuba

Adam Dziurok i inni

OPIS:

Ksiązka w bardzo dobrym stanie - NOWA

W związku z wejściem w życie ustawy dekomunizacyjnej rozgorzał w województwie śląskim spór o cenę postaci Jerzego Ziętka (1901–1985), wojewody śląskiego i katowickiego, przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, członka Rady Państwa, członka Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i wojewódzkich władz partyjnych. W gorących dyskusjach i polemikach przywołuje się argumenty kreującego go bez mała na „Pater Silesiae” – jedną z najważniejszych osobistości w dziejach Górnego Śląska. Jak w tym tomie pisze dr Bernard Linek z Instytutu Śląskiego w Opolu, spory o Ziętka cechuje wysoka temperatura debaty, „gdyż – jak się wydaje – Ziętek stał się nośnym symbolem osobistego i społecznego stosunku do Polski Ludowej, a odpowiedź udzielana przy tej okazji dotyczy kontynuacji i dyskontynuacji państwowości polskiej po 1945 r., dopuszczalności kolaboracji z narzuconym systemem i osobistej/rodzinnej oceny PRL”. Nie sposób nie dostrzec, że dyskutanci, szczególnie admiratorzy Jerzego Ziętka, ograniczają się do ukazania go przede wszystkim w perspektywie administracyjnej. Ziętek jawi się jako wzorowy gospodarz, sprawny administrator, momentami wręcz wizjoner. W tym ujęciu marginalizuje się jego rola polityczna, jako prominentnego przedstawiciela komunistycznego obozu władzy. Odnieść można wrażenie, że politykiem komunistycznym był wojewoda śląski gen. Aleksander Zawadzki, ale już nie jego prawa ręka – Jerzy Ziętek. „Jorg” przedstawiany bywa jako człowiek od polityki stroniący, trzymający się od niej z daleka, nie biorący udziału w życiu partii komunistycznej. Rzeczywistość była jednak złożona. Z pewnością administracyjnego talentu nie sposób Ziętkowi odmówić. Nie sposób też nie dostrzec, że współczesna popularność Ziętka znajduje pożywkę w pewnych jego cechach charakterologicznych, przede wszystkim eksponowanej przezeń „śląskości”, zdolnościach autopromocyjnych, wyrazistości na tle szarych partyjnych aparatczyków. Niemniej dla pełniejszego obrazu i lepszej oceny Jerzego Ziętka pożądane wydaje się poszerzenie pakietu podstawowych informacji na jego temat o kwestie zaangażowania politycznego w komunistycznym państwie, aby wyjść w dyskusji poza garść dyżurnych haseł. Temu służą przedstawione poniżej artykuły. Ukazują one Ziętka jako kreatora sceny politycznej województwa śląskiego i realizatora konceptu zbliżenia do prosowieckich komunistów części przedwojennych elit politycznych (swoich dawnych kompanów). Pokazują także faktyczną rolę w staraniach o powrót deportowanych Górnoślązaków oraz w realizacji polityki antykościelnej. Dość powszechny w świadomości społecznej obraz Ziętka, jako „człowieka czynu”, który rzadko zabierał publicznie głos, uzupełniamy o informacje na temat treści jego wystąpień publicznych, podczas których propagował ideologię komunistyczną.

dr hab. Adam Dziurok

dr Sebastian Rosenbaum

Istnieje możliwość wysłanie książki za granicę (prosimy o wcześniejszy kontakt w celu ustalenia dokładnej ceny przesyłki)

Liczba stron: 64

P