Pan Tadeusz

Autor

Adam Mickiewicz

Opis książki

Książka w dobrym stanie, lekko pożółkłe strony

Okładka miękka

OPIS:

Pan Tadeusz" to poemat autorstwa Adama Mickiewicza. Pierwsze, oryginalne wydanie ukazało się 28 czerwca 1834 roku we Francji.

Literatura klasyczna jest dobra na wszystko. Nie wierzysz? Przekonaj się, sięgnij po “Pana Tadeusza” napisanego przez Adama Mickiewicza. Rozkoszuj się wspaniałą lekturą oraz językiem, jakim została napisana. To książka dla Ciebie, wspaniała, wyjątkowa, jedyna w swoim rodzaju.

“Pan Tadeusz” jest klasyką literatury polskiej. Na zamku w Soplicowie Sędzia urządza przyjęcie, szlachta przyjeżdża do niego w gości. Proces o zamek między Soplicami, a Horeszkami był trudny i stresujący. Tadeusz, bratanek Sędziego, także przyjeżdża do Soplicowa. Przeżywa perypetie miłosne, nie wiadomo, czy ślub się odbędzie ani jak potoczy się historia tego młodzieńca oraz całego zaścianka dobrzyńskiego.

Na łamach książki opisywane są wystawne uczty, polowania, zabawy możnych. Szlachta toczy przeróżne spory, np. Rejent z Asesorem wiodą kłótnie o to, kto ma lepszą broń. Soplica oraz Horeszko idą do sądu. Mieszkanką Soplicowa jest też Telimena, dala krewna Tadeusza, opiekująca się młodą Zosią. Kobieta-wamp, kusząca oraz uwodząca wszystkich panów. W tej kobiecie zakochuje się Tadeusz od pierwszego wejrzenia.

Tajemniczy ksiądz Robak, a w rzeczywistości ojciec Tadeusza, pokazuje tożsamość tuż przed śmiercią. Zanim odejdzie pomaga synowi w nawiązaniu relacji z Zosią. Robak odkupił swoje winy oraz został wielkim patriotą walczącym z zaborcą. Dzięki temu utworowi życie szlachty z XIX wieku staje się bliższe współczesnemu odbiorcy.

Książka napisana jest archaicznym językiem, ale pięknym. Po przeczytaniu kilkunastu stron sprawia Czytelnikowi ogromną przyjemność. Rodzice powinni kupić swoim dzieciom to wyjątkowe dzieło. Wartka akcja, ciekawa fabuła, piękny język, dawka patriotyzmu oraz wiedzy o historii - to wszystko znajdzie Czytelnik w “Panu Tadeuszu”. Przeczytać trzeba, inwokację należy znać na pamięć, a nasi dziadowie mieli w zwyczaju uczyć się całego utworu na pamięć.

Liczba stron: 440